در هر حوزه و حرفه‌ای «بازنشستگی» امری معقول و عرف متداول است؛ اما متأسفانه گویی در حوزه دین و تبلیغ دینی تاکنون مسأله‌ای به نام بازنشستگی به رسمیت شناخته نشده است!
مراسم چهلمین روز ارتحال عالم ربانی آیت الله مجتبی تهرانی پیش از ظهر امروز چهارشنبه 25 بهمن ماه، با حضور بسیاری از مسئولان کشوری و لشکری و نیز انبوهی از دوستداران این استاد برجسته اخلاق در مسجد جامع بازار تهران برگزار شد.
محمد باقر دشتیانه از نخستین دانشجویان موسسه وعظ و خطابه است. او ادعای برخی مورخان که می گویند هدف از تاسیس و راه اندازی موسسه وعظ و خطابه توسط حکومت، تضعیف حوزه بوده است را رد می کند.
دو دیدگاه درباره مؤسسه وعظ و خطابه وجود دارد، در یک نگاه، مؤسسه وعظ و خطابه در یک گسترده تبلیغی جای دارد و نمی‌توان از آن به عنوان یکی از رده‌های برخورد دولت حاکم با روحانیت نام برد، درحالی که در نگاهی دیگر دولت‌مردان می‌کوشیدند تا ضمن آشنا کردن (اجباری) روحانیت با علم جدید از طریق وابسته کردن سیاسی آنان به دولت، روحانیت ...
در سال‌های آغازین تاسیس مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی، این نهاد صرفاً مؤسسه دانشگاهی و زیرنظر دانشگاه و وابسته به دانشگاه بود و به هیچ مؤسسه و تشکیلات و دولت و اداره‌ای وابسته نبود.
موسسه وعظ و خطابه که توسط رضاشاه در سال ۱۳۱۰ تاسیس شد، با وقفه‌ای چند ساله پس از مرگ او مجددا اقدام به جذب دانشجو کرد و باب‌الله ثقـه‌الاسلامی از نخستین دانشجویان این موسسه بود که در سال ۳۳ در آنجا مشغول به تحصیل شد.
در زمان تاسیس موسسه وعظ و خطابه سخنرانان موضوع‌های سودمندی را در مجالس خود مطرح می‌کردند که عنوان برخی از آنها عبارت است از: ترقیات معارفی در عصر حاضر، وظیفه‌شناسی، معنای خطابه در اجتماع، تاریخ بزرگان ایران، مسلمان حقیقی، لزوم معارف برای کشور و... .
موسسه وعظ و خطابه در سال ۱۳۱۵ به دستور رضاشاه، با هدف آموزش آن دسته از روحانیونی که در سطحی پایین‌تر از مرجعیت و اجتهاد قرار داشتند و به منظور مهار و مدیریت آنان، توسط حکومت تاسیس شد.
